Helena (De Smyrne à Salonique)

Paul Cavvadias/Nelly Byl

1992

Van Kreta naar Athene, ging ik op zoek naar ‘t meisje van men leven.
De zeewind zong langs de kusten , ga weg van hier , laat het verleden rusten.

Al men herinneringen kwamen tot leven , om haar terug te zien wou ik alles geven.
Ik zag je graag , Helena. Helena , waar ben je toch gebleven ?

Van Kreta naar Athene, riep ik de naam van ‘t meisje van men leven.
Ze kon mij niet meer horen , ik was haar spoor al veel te lang verloren.

In elke oude stad , in elke taverne , vroeg ik of iemand mijn Helena soms kende.
Maar niemand scheen te weten , Helena , waar was je toch gebleven ?

Van Kreta naar Athene, ging ik op zoek naar ‘t meisje van men leven.
Ik liep langs alle wegen , maar helaas , ik kwam haar nooit meer tegen.

Ten einde raad heb ik de hoop opgegeven.
Op onze liefdesbron heb ik nog iets te beleven , ik kan je niet vergeten.
Helena , waar ben je toch gebleven ?

Al men herinneringen kwamen tot leven , om haar terug te zien wou ik alles geven.
Ik zag je graag , Helena. Helena , waar ben je toch gebleven ?
Al laat je niets meer van je weten , Helena.
Toch zal ik je nooit meer vergeten , Helena.